Louis Weijts stapt uit de Stichting Vastenavond

“Nu de beurt aan jongere krachten”

De majestueuze wagen waarop prins Nilles-2 dit jaar door de Krabbegatse straten reed is de laatste geweest, die naar het ontwerp van Louis Weijts is gemaakt. Hij heeft het stichtingsbestuur meegedeeld, definitief te stoppen met het ontwerpen van de prinsenwagens en veldtekens.

Hij acht de tijd gekomen zijn werk aan ander, jongere krachten over te dragen. Hieraan koppelde hij meteen het besluit vast om ook uit de stichting te stappen.

Wat dit laatste betreft, huldigt Louis Weijts het zeer persoonlijke standpunt, dat, nu hij geen bijdragen aan het werk van de stichting levert, hij er ook niet meer bij behoort te blijven als meeloper in de vorm van erelid of iets dergelijks. “De ploeg is de laatste jaren juist aan het verjongen, er komen nieuwe ideeën en de ploeg heeft eigenlijk alleen maar behoefte aan mannen, die zich geheel voor het feest kunnen inzetten. Als je ouder wordt, taant de energie een beetje”, is zijn oordeel.

Louis Weijts is verder van mening dat hij door zijn besluit niemand schade doet. “De stichting heeft aan Walter Hagenaars een uitstekende tekenaar en ontwerper en hij zal zeker een goed opvolger van mij zijn. Daarbij is Walter in de kracht van zijn leven en zal hij zich bij de uitvoering van zijn ontwerp meer intensief kunnen inzetten dan ik. In de laatste jaren was ik al niet meer in die mate geïnteresseerd in het werk, dat nodig is om met voldoende energie aan het creëren te gaan”, zegt hij onder meer. Eigenlijk viel zijn besluit het vorig jaar al, maar toen liet hij zich nog overhalen. ’t Ging echter niet van harte en daarom werd het deze keer een vastbesloten “neen”.

De scheidende ontwerper van zoveel prinsen- en andere wagens heeft een diepe bewondering voor de mannen van de bouwclubs. “Dit moet een apart ras zijn”, zegt hij. “Ga maar na, al vele maanden voor het carnavalsfeest zijn deze mensen in hun vrije tijd bezig en in de meest beroerde maanden van het jaar zijn zij in onverwarmde loodsen onverdroten aan het wroeten met klei, kunststoffen, hout en allerlei andere materialen om de wagen op tijd klaar te krijgen”. Dat blijkt uit een ontwerp, dat op zijn schildersezel staat en dat hij voor een bouwclub heeft uitgewerkt. Maar dat had hij al beloofd, voor hij zijn definitieve besluit nam en afspraken moet je nakomen vindt hij.

Louis Weijts is van meet af betrokken geweest bij het georganiseerd Vastenavond vieren, dat begon 28 jaar geleden met de Blauwe Schuit tot men na enige jaren besloot een prinsenwagen door hem te laten ontwerpen. Dat was het beroemde ezelskarreke, waarvan het de bedoeling was dat het elk jaar als prinsenwagen gebruikt zou worden. Na een paar jaar begon dat toch ook te vervelen. De stichting werd groter en men wilde elk jaar met een nieuwe stunt komen. Begrijpelijk, dat de mappen bij Louis Weijts thuis vol zitten met ontwerpen want soms moesten voor één wagen drie tot vier ontwerpen gemaakt worden voordat het stichtingsbestuur kon besluiten. Datzelfde gold ook voor de ontwerpen van de veldtekens. Louis Weijts heeft zich door het afkeuren van een bepaald ontwerp nooit uit het veld laten slaan. Welgemoed en vol energie ging hij steeds opnieuw achter zijn tekentafel zitten en liet er zijn fantasie opnieuw de vrije loop. “Maar nu is het welletjes”, zegt de 67-jarige Bergse kunstschilder, die zijn besluit niet heeft genomen omdat hij over is gestapt naar de surrealistische richting, zoals de geruchten vermeldden. “Het is gewoon omdat ik mijn tijd nu gekomen acht”, besluit hij.